വാനംകോരാന്‍ബംഗാളി, കെട്ടിയുയര്‍ത്താന്‍ ആസാമി, സുഖവാസത്തിന് മലയാളി. കേള്‍ക്കുമ്പോള്‍ അതിശയിക്കേണ്ട! ഇന്നത്തെ മലയാളികളുടെ ഒരു കാര്യമേ.... പണ്ട് ഒരു വീട് പണിയണമെങ്കില്‍ നാട്ടിലുള്ള മേസ്തിരിമാരുടെ ലിസ്റ്റ് ഉണ്ടാക്കും അതില്‍നോക്കിയാവും ആളും തരവും വേര്‍തിരിക്കല്‍. പിന്നീടങ്ങോട്ട് പണിയാണ് വീട് പണി. വനം കോരാനുള്ള പണിക്കാര്‍ക്കായി വെളുപ്പിന് തന്നെ ഓട്ടം തുടങ്ങും. അങ്ങ് എറണാകുളത്താണെങ്കില്‍ കലൂര്‍ ബസ്സ്റ്റാന്‍ഡിലേക്കും ഇങ്ങ് തൃശൂരില്‍ റൗണ്ടിലേക്കും പക്ഷേ അന്ന് കാണാനൊക്കുന്ന ഒരുപറ്റം ആളുകള്‍ ഇന്നില്ല. ഒരുപക്ഷേ എണ്ണത്തില്‍ തീരെ കുറവ്. നമ്മുടെ അയല്‍വാസികളായ പുരട്ചി തലൈവി മക്കള്‍ തമിഴര്‍.....കൃത്യമായി പറഞ്ഞാല്‍ പാണ്ടികള്‍, അണ്ണാച്ചികള്‍ എന്നുവിളിപ്പേരുള്ളവര്‍.തമിഴ്നാട്ടില്‍ മിനിമം കൂലി വര്‍ധിപ്പിച്ചപ്പോള്‍ കൂട്ടത്തോടെ സ്വന്തംനാട്ടിലേക്ക് ചേക്കേറി. ഇവിടെ നൂറുരൂപക്കും എണ്‍പത് രൂപക്കും അടിമകളെപോലെ പണിയെടുത്തിരുന്ന പട്ടിണികോലങ്ങള്‍ ഇന്നില്ല. ഏറ്റവും വലിയ കോമഡി അതല്ല. അവര്‍ ഇവിടം വിട്ടപ്പോഴല്ളേ കാര്യങ്ങള്‍ അറിയുന്നത്. തമിഴ്നാട്ടില്‍ ഏക്കറുകണക്കിന് ഭൂമിയും അതില്‍ കൃഷിയുമുള്ളവര്‍ വരെ ഇവിടെ വന്ന് പണിയെടുക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. കാലത്തിന്‍െറ മാറ്റവും മലയാളികളുടെ പറ്റിക്കലും മനസ്സിലായപ്പോള്‍ അവരും കൂലി കൂട്ടിച്ചോദിച്ച് തുടങ്ങി. അങ്ങനെ അവരെ തഴഞ്ഞ് പുതിയൊരു തൊഴിലാളി വര്‍ഗം കേരളക്കരയിലേക്ക് എത്തി. ആദ്യം ഗുജറാത്ത് കലാപത്തിന്‍െറ ബാക്കിപത്രമായി കുറെ ഗുജറാത്തികള്‍,
സിംഗൂര്‍ പ്രശ്നവുമായി ബംഗാളികളും പിറകെ ഉള്‍ഫയുടെയും മാവോയിസ്റ്റുകളുടെയും പേരില്‍ കുറെ ആസാമികളും. എന്തായാലും മലയാളിക്ക് കുശാല്‍...........ഇന്ന് നാട്ടിലും നഗരത്തിന്‍െറ മുക്കിലും മൂലയിലും നോക്കിയാല്‍ പോലും ഇവരെ കാണാം നേരം വെളുക്കുമ്പോള്‍ മുതല്‍ അസ്തമയം വരെ. കത്തിച്ചു വിടുന്ന ബീരി (ബീഡി) യുടെ പുകയും മുഷിഞ്ഞ ഇറുകിയ ജീന്‍സ് പാന്‍റും ടീഷര്‍ട്ടും ചൈനാ മൊബൈലില്‍ നിന്ന് ഉയരുന്ന അന്യഭാഷാ ഗാനങ്ങളും ഇവരുടെ ട്രേഡ് മാര്‍ക്കാണ്.
എറണാകുളത്തെ പെരുമ്പാവൂരിലായിരുന്നു ഇവര്‍ ആദ്യം എത്തിയിരുന്നത്്. പൈ്ളവുഡ് ഫാക്ടറിയിലേക്ക് ഇടനിലക്കാര്‍ ഇവരെ ഇറക്കുമതി ചെയ്തിരുന്നു. ഇന്ന് മറ്റ് സംസ്ഥാനതൊഴിലാളികള്‍ക്ക് വേണ്ടി മാത്രം ഞായറാഴ്ച ചന്തകളും പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നു.ഒരു വീട് വാകകക്കെടുത്താല്‍ അഞ്ച് മുറികളുണ്ടെങ്കില്‍ അഞ്ച് സംസ്ഥാനക്കാര്‍ താമസിക്കുന്നു. ബംഗാളിലേക്കും ആസാമിലേക്കുമുള്ള തീവണ്ടികളില്‍ കാലുകുത്താന്‍പോലും ഇടമില്ലാതെയാണ് യാത്രകള്‍. ഏതായാലും മലയാളികള്‍ക്ക് ബംപര്‍ അടിച്ചപോലെയാണ് മറ്റുസംസ്ഥാനങ്ങളില്‍ കലാപം ഉണ്ടാകുന്നത്. കാരണം തുച്ഛമായ തുകക്ക് പണിക്കാര്‍ റെഡി. ആരെന്നോ എവിടെ നിന്ന് എന്നോ ഒന്നും വേണ്ട ഇനിയവന്‍ കള്ളനോ കൊലപാതകിയോ തീവ്രവാദിയോ എന്നും നോക്കണ്ട റോഡുപണിക്കും വീടുപണിക്കും ഹോട്ടലിലും എന്നുവേണ്ട എല്ലാറ്റിനും അവരെ മതി. മലയാളി മലയാളം മറക്കുമ്പോള്‍ വയറ്റുപിഴപ്പിനായി ബംഗാളിയും ആസാമിയും ഗുജറാത്തിയും മലയാളം പഠിക്കുന്നു. മലയാളത്താന്‍മാരെ സ്തുതി.............................
വാനംകോരാന്‍ബംഗാളി, കെട്ടിയുയര്‍ത്താന്‍ ആസാമി, സുഖവാസത്തിന് മലയാളി. കേള്‍ക്കുമ്പോള്‍ അതിശയിക്കേണ്ട! ഇന്നത്തെ മലയാളികളുടെ ഒരു കാര്യമേ.... പണ്ട് ഒരു വീട് പണിയണമെങ്കില്‍ നാട്ടിലുള്ള മേസ്തിരിമാരുടെ ലിസ്റ്റ് ഉണ്ടാക്കും അതില്‍നോക്കിയാവും ആളും തരവും വേര്‍തിരിക്കല്‍. പിന്നീടങ്ങോട്ട് പണിയാണ് വീട് പണി. വനം കോരാനുള്ള പണിക്കാര്‍ക്കായി വെളുപ്പിന് തന്നെ ഓട്ടം തുടങ്ങും. അങ്ങ് എറണാകുളത്താണെങ്കില്‍ കലൂര്‍ ബസ്സ്റ്റാന്‍ഡിലേക്കും ഇങ്ങ് തൃശൂരില്‍ റൗണ്ടിലേക്കും പക്ഷേ അന്ന് കാണാനൊക്കുന്ന ഒരുപറ്റം ആളുകള്‍ ഇന്നില്ല. ഒരുപക്ഷേ എണ്ണത്തില്‍ തീരെ കുറവ്. നമ്മുടെ അയല്‍വാസികളായ പുരട്ചി തലൈവി മക്കള്‍ തമിഴര്‍.....കൃത്യമായി പറഞ്ഞാല്‍ പാണ്ടികള്‍, അണ്ണാച്ചികള്‍ എന്നുവിളിപ്പേരുള്ളവര്‍.തമിഴ്നാട്ടില്‍ മിനിമം കൂലി വര്‍ധിപ്പിച്ചപ്പോള്‍ കൂട്ടത്തോടെ സ്വന്തംനാട്ടിലേക്ക് ചേക്കേറി. ഇവിടെ നൂറുരൂപക്കും എണ്‍പത് രൂപക്കും അടിമകളെപോലെ പണിയെടുത്തിരുന്ന പട്ടിണികോലങ്ങള്‍ ഇന്നില്ല. ഏറ്റവും വലിയ കോമഡി അതല്ല. അവര്‍ ഇവിടം വിട്ടപ്പോഴല്ളേ കാര്യങ്ങള്‍ അറിയുന്നത്. തമിഴ്നാട്ടില്‍ ഏക്കറുകണക്കിന് ഭൂമിയും അതില്‍ കൃഷിയുമുള്ളവര്‍ വരെ ഇവിടെ വന്ന് പണിയെടുക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. കാലത്തിന്‍െറ മാറ്റവും മലയാളികളുടെ പറ്റിക്കലും മനസ്സിലായപ്പോള്‍ അവരും കൂലി കൂട്ടിച്ചോദിച്ച് തുടങ്ങി. അങ്ങനെ അവരെ തഴഞ്ഞ് പുതിയൊരു തൊഴിലാളി വര്‍ഗം കേരളക്കരയിലേക്ക് എത്തി. ആദ്യം ഗുജറാത്ത് കലാപത്തിന്‍െറ ബാക്കിപത്രമായി കുറെ ഗുജറാത്തികള്‍,
