ഇതില്‍ ഏതാണ് നാടിന്റെ വികാരം? ഏതാണ് രാജ്യത്തിന്റേത്?
ഗ്രാമങ്ങള്‍പോലെ ഇംഗ്ലണ്ടും സ്പെയിനും ബ്രസീലും അര്‍ജന്റീനയും ഫ്രാന്‍സും ജര്‍മനിയും ഉണ്ടായി.നാട്ടിലെ ഇടവഴികള്‍ പോലും റിയോഡി ജനീറോയും,പോര്‍ട്ട് എലിസബത്തുമായി.മാര്‍ക്കറ്റ് തെരുവോരങ്ങളിലാകട്ടെ ജേഴ്സികളണിഞ്ഞവരും സ്വന്തം വാഹനംവരെ ഇഷ്ട ടീമിന്റെ നിറംചാര്‍ത്തിയും ആവേശമറിയിച്ചു. ലോകഫുട്ബാള്‍ റാങ്കിങ്ങില്‍ സെഞ്ച്വറിക്ക് മുകളിലുള്ള ഇന്ത്യയിലെ കേരളത്തിലാണ് ഈ ആവേശത്തിരയിളക്കമെന്നോര്‍ക്കുമ്പോള്‍ മലയാളികള്‍ കാല്‍പന്തുകളിയെ എത്രമാത്രം നെഞ്ചേറ്റിയിരിക്കുന്നു എന്ന് മനസ്സിലാക്കാം.
എന്നാല്‍ 2011 ഫെബ്രുവരി 19 ശനിയാഴ്ച ബംഗ്ലാദേശിലെ ധാക്കയില്‍ ലോകക്രിക്കറ്റിന് പന്ത് എറിഞ്ഞുതുടങ്ങിയപ്പോള്‍ എവിടെപ്പോയി കേരളക്കരയിലെ ആളുകളുടെ ആവേശം.എവിടെയാണ് ഇന്ത്യയുടേതായ തോരണങ്ങള്‍? ഉണ്ട് വമ്പന്‍ പരസ്യക്കമ്പനികള്‍ പ്രതിദിനം ദിനപത്രങ്ങളിലൂടെയും ടെലിവിഷനിലൂടെയും ആശംസകള്‍ നേരുന്നു.അതിനും ടീമിനും കോടികള്‍ മുടക്കുമ്പോഴും പാവം കാല്‍പന്തുകളി ഇവിടെ ഊര്‍ധ്വന് അവസരം കാത്ത് കിടക്കുന്നു.ഫുട്ബാള്‍ ലോകത്തിന്റെ തന്നെ വികാരമാണെങ്കിലും കേരളത്തിന് അതിനും മേലെയാണത്.ക്രിക്കറ്റാകട്ടെ ഒരുപണിയുമില്ലാതെ ഇരിക്കുന്നവന്റെ നേരമ്പോക്ക് മാത്രമാവുന്നു ഇവിടെ.തുടര്‍ച്ചയായി 8 മണിക്കൂര്‍ ടെലിവിഷന്റെ മുന്നിലിരുന്ന് 11 പേരില്‍ ഒരാളുടെ പ്രകടനം മാത്രം വണ്‍മാന്‍ഷോയായി മാറുമ്പോള്‍ വെറും ഒന്നരമണിക്കൂര്‍ നേരം നമ്മുടെ ഹൃദയമിടിപ്പിനെ തന്നെ നിയന്ത്രിക്കുന്ന ഐക്യത്തിന്റെ സംഘടിത ആക്രമണമായി മാറുകയാണ് ഫുട്ബാള്‍. നൃത്തച്ചുവടുകള്‍പോലെ മനോഹരമായ ഡോഡ്ജിങ്ങും ഡ്രിബിളിങ്ങും വൈഡുകളും നോബോളുകളും പോലെ നമ്മെ അലോസരപ്പെടുത്തുന്നില്ല.പെനാല്‍റ്റികള്‍ തന്നെ നമ്മുടെ ഹൃദയമാപിനികളെ ഉയര്‍ത്തുമ്പോള്‍ തുടക്കത്തിലെ വിക്കറ്റുവീഴ്ചകള്‍ നമ്മുടെ ദിവസത്തെ തന്നെ നശിപ്പിക്കുന്നു. പക്ഷെ സിക്സറുകള്‍ അത്മാറ്റിമറിക്കുന്നുമുണ്ട്.ഇതെല്ലാം മാണെങ്കില്‍ കൂടി ഇന്ത്യക്കാരന്‍ എന്ന രാജ്യസ്നേഹമുണരുമ്പോള്‍ അഹങ്കാരിയായ കേരളത്തിന്റെ അശാന്തകുമാരന്‍ ശ്രീശാന്തും റെക്കോര്‍ഡുകളുടെ തോഴന്‍ സച്ചിനേയും പരസ്യകുമാരനായ ധോനിയെയും പാര്‍ട്ടികളുടെ വിഷവിത്തായ യുവരാജിനെയും സിക്സറുകളുടെ ദൈവമായ പത്താനെയും വീരനായ വീരുവും വിരാടനായ കോഹ്ലിയെയും ടര്‍ബണേറ്റര്‍ ഹര്‍ബജനേയുമെല്ലാം നമുക്ക് കൈവിടാനൊക്കുമോ? ഇല്ല ഒരിക്കലുമില്ല 1973 ലോകകപ്പിന്റെ തുടച്ചപോലെ എല്ലാ വിജയങ്ങളും ആശംസിക്കാം.നേരത്തേ തീരുമാനിച്ചുറപ്പിച്ച പോലെയാവില്ല ഈ ക്രിക്കറ്റ് മാമാങ്കം എന്ന് വിശ്വസിക്കാനും സാധിക്കില്ല. രൂപകൊടുത്ത് നോബോളും വൈഡും എറിയുമ്പോഴും നാലുവര്‍ഷം കാത്തിരുന്ന് വിഡ്ഢിപ്പെട്ടിക്ക് മുന്നിലിരിക്കുമ്പോള്‍ അറിഞ്ഞോ അറിയാതെയോ നമ്മളും പമ്പര വിഡ്ഢിയാവുന്നു.ഇനിയും സെഞ്ച്വറിക്ക് മുകളിലുള്ള ലോകഫുട്ബാള്‍ റാങ്കും ഒരിക്കലെങ്കിലും താഴേക്ക് എത്തുമോയെന്ന സംശയത്തെ തല്‍ക്കാലം മറക്കാം
No comments:
Post a Comment